Νόμιζα ότι θα ζήσει για πάντα. Όταν έμαθα ότι μπήκε στο νοσοκομείο είπα αυτός ο άνθρωπος αποκλείεται να πεθάνει ποτέ. Δεν είναι άνθρωπος. Είναι μια ιδέα. Άφθαρτος. Αειθαλής. Θα τη γλιτώσει. Άλλωστε το έλεγε και ο ίδιος ότι το χάρο θα τον διώχνει μακριά. Αγέραστος, διψούσε για τη ζωή και τη ρούφηξε ως το μεδούλι. Θρύλος μα και ταπεινός. Γλυκός και αεικίνητος. Δεν το έπαιξε ποτέ βεντέτα παρόλο που ήταν. Αγαπήθηκε όσο λίγοι και όλοι θα τον θυμούνται ως "τον αιώνιο έφηβο" που θα συμβολίζει για πάντα τη ζωή και τη νιότη. Και έτσι όπως έκατσα στο laptop να γράψω ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα στον Κώστα Βουτσά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα μαθήματα ζωής που μας άφησε παρακαταθήκη εκτός από την πολιτιστική κληρονομιά, το γέλιο και τις ατάκες του.