Φέτος ζω μεγάλες στιγμές. Είχα την τύχη για πρώτη φορά στη ζωή μου να έχω εισιτήρια για τον τελικό της Formula 1 στο Yas Marina. Εντάξει ακόμα και να μη σου αρέσει καθόλου η φόρμουλα όταν βρίσκεσαι στην καρδιά του Grand Prix είναι αδύνατο να μην πας. Kαι ειδικά φέτος ο αγώνας είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Για πρώτη φορά στην ιστορία της F1 η αγωνιστική σεζόν είχε τόσο μεγάλη διάρκεια!
Έπειτα από 20 (!) αγώνες σε πίστες και σιρκουί όλου του κόσμου οι Νίκο Ρόσμπεργκ και Λιούις Χάμιλτον και οι δύο πιλότοι της Mercedes διεκδίκησαν το στέμμα του Παγκόσμιου Πρωταθλητή 2016. Αν και ήταν σχεδόν προαποφασισμένο ποιος θα είναι ο νικητής -καθώς ακόμα δεύτερος να έβγαινε ο Νίκο Ρόσμπεργκ θα κατακτούσε τον τίτλο- , οι πρωταθλητές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και γοήτευσαν πραγματικά τους παρευρισκόμενους σε έναν αγώνα που καθήλωνε τους πάντες με την ταχύτητα, την πολυτέλεια, την ακρίβεια και τη στοχοπροσήλωση των πιλότων…
…Κρατούσα τα δύο πολύτιμα εισιτήρια στα χέρια μου και ξεκίνησα με μεγάλη χαρά για το Υas Marina Circuit. Kόσμος. Παντού. Όλο το Αμπου Ντάμπι μια γιορτή. Για πρώτη φορά από τότε που μετακόμισα σε αυτή την πόλη ένιωθα vibes ζωντάνιας. Φτάσαμε, παρκάραμε με μεγάλη δυσκολία (ναι υπάρχουν και χειρότεροι στην οργάνωση από τους Έλληνες) και πήραμε το λεωφορείο για να μας πάει στον αγωνιστικό χώρο. Χαμός από κόσμο. Όλοι ξένοι. Όλοι ευδιάθετοι και χαμογελαστοί. Ο καιρός εκπληκτικός. Φανταστείτε καλοκαιρινό απόγευμα στην Ελλάδα.
Φτάσαμε στο μέρος όπου όλα ήταν στημένα και έτοιμα και περίμεναν τον τελικό. Η μέρα Κυριακή. Είχαν προηγηθεί άλλες δύο μέρες με προημιτελικούς. Ένα τριήμερο παγκόσμιας γιορτής. Οι παρευρισκόμενοι είχαν φτάσει από το πρωί και διασκέδαζαν με μπύρες, πίτσες και ατελείωτες ξάπλες στο γκαζόν. Μικρές μπάντες έλεγαν τα τραγούδια τους live και μας ταξίδευαν μακριά από όλους και από όλα. Όλοι τραγουδούσαν, γελούσαν και έβγαζαν φωτογραφίες.
Η ώρα ήταν περίπου 4.30 όταν ξεκίνησε ο αγώνας. Είναι το μοναδικό άθλημα που ξεκινάει μέρα και μέχρι να τελειώσει έχει απλωθεί η νύχτα και ανάβουν τα φώτα και οι προβολείς. Βλέπεις ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα και μετά νύχτα. Ωραίο θέαμα. Οι θέσεις μας εξαιρετικές. Τα εισιτήρια ακριβά αλλά άξιζε τον κόπο γιατί μπορούσες να δεις τα πάντα χωρίς να χρειάζεται να βλέπεις τις γιγαντοοθόνες. Όλα είναι έτοιμα. Όλοι κάθονται στις θέσεις τους. Φοράω ωτοασπίδες. Ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα νομίζεις ότι θα σε παρασύρει!
5, 4, 3, 2, 1! Οι πιλότοι πατάνε γκάζι. Ο αγώνας αρχίζει. Η ταχύτητα σου κόβει την ανάσα. Παρακολουθείς και ίσα που προλαβαίνεις να δεις το αυτοκίνητο να περνάει. Μπροστά μας ακριβώς ζούμε τις μεγαλύτερες ανατροπές και προσπεράσεις του αγώνα. Μιάμιση ώρα γεμάτη ταχύτητα. Χιλιόμετρα. Οι καλύτεροι κινητήρες έπαιρναν φωτιά. Επιτάχυνση 2,5 δευτερόλεπτα 0-100 χλμ. Εξωπραγματικό. 800 ιπποι. 75 λίτρα καύσιμα για κάθε 100 χλμ. 3 δευτερόλεπτα για να αλλάξουν τα λάστιχα στα pit stop.
Οι οδηγοί συγκεντρωμένοι. Το παραμικρό λάθος μπορεί να τους κοστίσει ακόμα και τη ζωή. Μιάμιση ώρα η αδρεναλίνη στα ύψη. Ακόμα και κάποιος που δεν έχει δει ποτέ στη ζωή του αγώνα της F1 εκείνη τη στιγμή το απολαμβάνει. Το αποτέλεσμα ήταν τελικά το αναμενόμενο. Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο Νίκο Ρόσμπεργκ στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στην Formula 1.
To σπορ είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό για όσους τρελαίνονται για ακριβά αυτοκίνητα και ταχύτητα. Δε μπορώ να πω ότι είναι το σπορ που θα παρακολουθώ φανατικά αλλά ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακό που βρισκόμουν εκεί ανάμεσα σε όλους αυτούς τους φιλάθλους που ζούσαν τη στιγμή και παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τα χλιδάτα αυτοκίνητα να τρέχουν με 300 χλμ την ώρα σε ένα υπερπολυτελές στάδιο.
Το be continued
Α.
